Het was een mooie dag in Den Haag. Daar waren ze hoor, de strijders, ze zouden net zolang blijven totdat Den Haag door hen was overgenomen.
Nou ja, het begon natuurlijk al met een wake, hetgeen niet meer was dan wat dom gezwets van De Haan met zijn busgroupie Essie Blessie.
De hele nacht zouden ze blijven om dan de volgende dag te strijden voor Nederland!
Om een lang verhaal kort te maken, ze zijn naar huis gegaan, hebben zich verslapen en gingen pas naar Den Haag toen alles al over was.
Nee, dan lamlul Tinus. Hij was er hoor, maar daar is ook alles mee gezegd, want de leider van Nederland in Opstand profileerde zich als een glibberig eng kereltje en deed niet veel meer dan slijmen bij de politie en wat druk heen en weer lopen om de boel te doen stoppen.
Watje! Waar ben je nu met je grote bek? Wat heb je gepresteerd behalve dat je een keer niet gearresteerd bent? Niets.
Een paar keer zeggen dat het niet jouw demo was, beetje de dames begroeten en dat was het.
Een echte leider toont ballen en dan maakt het niet uit of het de demo was van Jantje of Pietje, als je gaat strijden dan sta je er!

Niets van dat alles en zo zie je maar, de stoere taal bezigt hij op internet en verder komt hij niet, val jij even door de mand zeg.
Loser.