Το 1989, ο παγκοσµίου φήµης Άγγλος µαθηµατικός και θεωρητικός φυσικός Roger Penrose δηµοσίευσε ένα βιβλίο µε τίτλο «Το καινούργιο µυαλό του αυτοκράτορα» (Penrose 1989) στο οποίο έθεσε το ερώτηµα εάν η κλασσική (µη-κβαντική) φυσική, και κατ’ επέκταση όλες οι βιολογικές επιστήµες µπορούν να ελπίζουν ότι κάποια µέρα θα δώσουν απάντηση σε ερωτήµατα όπως π.χ. πώς δηµιουργούνται οι ιδέες, η έµπνευση ή η κατανόηση της αλήθειας µιας µαθηµατικής απόδειξης.

Ο Penrose επιχείρησε να δείξει ότι καµία από τις σηµερινές τεχνολογικές προσπάθειες εξοµοίωσης του εγκεφάλου ως εξαιρετικά εξελιγµένου µεν, κοινού (κλασικού) δε υπολογιστή δεν θα µπορέσει να δηµιουργήσει µηχανές µε πραγµατική συνείδηση.

Συνεχίζοντας το επιχείρηµά του, το οποίο βάσισε πάνω στη µαθηµατική ιδέα της υπολογιστικής µηχανής Touring, κατέληξε στο συµπέρασµα ότι η συνείδηση είναι µία εκδήλωση της κβαντικής φύσης του εγκεφάλου, ως πηγή της οποίας πρότεινε τα µικροσωληνίδια των εγκεφαλικών νευρώνων.

Τέλος, ανέπτυξε την ιδέα ότι ακόµα και οι βασικοί νόµοι της φυσικής πρέπει να αναθεωρηθούν και µόνο όταν υπάρξει µια θεωρία κβαντικής βαρύτητας θα µπορέσουν οι φυσικοί και βιολόγοι να καταλάβουν επαρκώς τη λειτουργία του νου ώστε να µπορέσουν να τον µιµηθούν.

Το θέμα τελευταίως το έπιασε και ο δικός μας επιστήμονας Νανόπουλος,
εδώ η εργασία που εκτελεί για το θέμα:

https://www.researchgate.net/publication/277028997_Theory_and_Experiments_on_the

ΠΗΓΗ: https://www.youtube.com/watch?v=uo9CtOuogqA